قواعد بهینه مالی برای تخصیص درآمدهای نفتی کشور با تاکید بر نقش تثبیتی صندوق توسعه ملی و حساب ذخیره ارزی

یکی از معضلات کشورهای صادرکننده نفت شوک‌های مستمری است که تغییرات قیمت نفت بر اقتصاد این کشورها وارد می‌سازد. لذا این کشورها باید به طراحی ابزارهای سیاستی و قواعد مالی به ثبات بخشی بپردازند تا مانع ورود این شوک‌ها به اقتصاد داخلی شوند. ایجاد صندوق‌های‌ ثروت ملی که با اهداف تثبیتی و پس‌اندازی از جمله این ابزارهای ثبات بخشی بوده که می‌تواند ضمن هموارسازی مصارف دولت از نوسانات مخارج مصرفی دولت در دوره های افزایش و کاهش قیمت نفت جلوگیری نماید و همچنین سطح مناسبی از سرمایه-گذاری داخلی را به طور مستمر فراهم نماید. برای این منظور و تحت شرایط عدم اطمینان، با استفاده از برنامه‌ریزی پویا مدلی طراحی و کالیبره شده و از طریق آن سهم  بهینه پس‌انداز، سرمایه‌گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای یک افق 65 ساله استخراج شده و همچنین تاثیر تغییر افق زمانی و تغییر در ثروت اولیه بر مقادیر بهینه ، محاسبه شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد  با توجه به اینکه درآمد نفت با شوک‌های دایمی بیشتری نسبت به شوک‌های موقت مواجه است، لذا لازم است قواعد مالی مبتنی بر سیاستهای احتیاطی در مخارج جاری بکار گرفته شود و لذا در دوره‌های رونق نفتی از گسترش هزینه‌های جاری دولت به شدت اجتناب شود و با انباشت مناسبی از درآمدهای نفتی در صندوق توسعه ملی و حساب ذخیره ارزی آماده مقابله با شوکهای منفی دایمی شد. همچنین یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد افق زمانی طولانی‌تر به  برنامه‌ریز اجتماعی اجازه می‌دهد تا سرمایه‌گذاری بیشتری را برای بازیابی اقتصادی در برابر ضربات شوک منفی درآمدی  فراهم کند و لذا نرخ بهینه سرمایه‌گذاری در افق زمانی طولانی‌تر، افزایش می‌یابد.